صبح مثل همیشه از خواب بیدار می شوم و کودکم را از خواب بیدار می کنم تا به موقع صبحانه بخورد و به سرویس برسد و من هم بتوانم با خیال راحت به کارهایم برسم. صبحانه اش را می خورد و برای لباس پوشیدن به اتاقش می رود. چند دقیقه می گذرد و وقتی می آید یا هنوز لباس نپوشیده یا به قدری درهم و برهم است که باید دوباره تنش کنم. نمی دانم چیکار کنم!
احتمالا همه ما با شرایطی مواجه شدیم که صبح زمان رفتن به محل کار باشد و فرزند ما در لباس پوشیدن تعلل کند و یا حتی دلش می خواهد بازی کند. در مواردی هم لج می کند و لباسش را نمی پوشد. این یادداشت راهکارهایی برای حل این مسئله به شما ارائه می دهد.
یکی از بهترین راهکارها این است که به او بیاموزید، لباس پوشیدن را به تنهایی انجام دهد؛ چطور این کار را انجام دهید؟
مهم نیست کودک در چه سنی قرار دارد. سه، چهار، پنج یا بالاتر، فقط کافی است یاد بدهیم کمی مستقل تر عمل کند. تنها چیزی که ممکن است مشکل باشد زمانی است که باید به این موضوع اختصاص بدهیم. البته ممکن است در مراحل آموزش به هر دلیل بخواهید خودتان لباس تنش کنید ولی باید این فرصت کسب تجربه در اختیار کودک قرار بگیرد.
- آموزش لباس پوشیدن را با شلوارهای کمرکشی شروع کنید
شلوارهای کمرکشی مثل لباسهای ورزشی راحتی، برخلاف شلوارهای جین و کتان، دکمه و سگک و … ندارند. علاوه بر این به خاطر جنس نرمی که دارند، پوشیدن و در آوردن آنها نیز راحت تر است. کم کم می توانید به او یاد بدهید از دکمه های ساده تا دکمه های کشویی و زیپ و … استفاده کند. یادتان نرود غیر از زمانهایی که کودک را برای موفقیتش تشویق می کنید، وقتی سردرگم و گیج شد هم صبورانه کنارش باشید و با او همراه شوید. - به کودک اجازه بدهید هنگام لباس پوشیدن بنشیند
در وضعیت نشسته لباس پوشیدن برای کودک به مراتب راحت تر است. او برای پوشیدن لباسهایی مثل لباس زیر، شلوار، جوراب و کفش یا به طور کلی لباسهای پایین تنه نیازی به برقراری تعادل ندارد. به جای اینکه لباس بپوشیدن به صورت ایستاده، می توانید تشویقش کنید روی صندلی، پله، لبه تخت و یا حتی کف زمین بشیند و لباس بپوشد. - به کودک یاد بدهید دستانش را در طول آستین حرکت بدهد.
یکی از ساده ترین مراحل، پوشاندن لباس بالاتنه است. در این مرحله از آموزش، لباس پوشیدن از سر برای کودک آسنتر است و از او بخواهید دستهایش را در طول آستین حرکت بدهد. بازی کردن با او در یادگیریش بسیار تأثیرگذار است. مثلا آستینها را مثل تونل و دستها را مثل ماشینی که می خواهد وارد تونل شود در نظر بگیرید.
- وقتی می خواهیم کاپشن کلاهدار تنش کنیم اول کلاه رو بپوشانیم
در این مرحله از لباس پوشیدن، کودک باید بداند جای کلاه روی سرش است. بنابراین با گذاشتن آن بر روی سر می تواند بفهمد کدام آستین برای کدام دست است و گیج نمی شود. - کودکانی که بزرگتر هستند تشویق کنید خودشان تکمه لباس را ببندند
به کودکانی که سن بیشتری دارند یاد بدهید در مراحل لباس پوشیدن تکمه های لباسشان را ببندند. حتی اگه نتوانستند این کار را کامل انجام بدهند و تکمه ها را جابجا بستند، از آنها بخواهید دوباره تلاش کنند تا الگوی درست در ذهنشان شکل بگیرد. - لباسهای کودکتان را به ترتیبی که باید بپوشد در دسترس قرار دهید
فرقی نمی کند لباس خواب باشد یا لباسهای روزمره! لباسهایش را به ترتیبی که باید بپوشد روی تخت خواب قرار دهید. مثلا در مورد لباس خواب به ترتیب لباس زیر، شلوار، بلوز و در آخر جورابها رو بگذارید. یادتان باشد حتما لباسها طوری چیده شوند که او باید بپوشد. یعنی جلوی لباس روبروی صورتش باشد و پشت لباس روی تختش قرار بگیرد. - به کودک علائمی نشان بدهید که می توان با آنها جلو و پشت لباس را تشخیص داد
ممکن است کودک در مورد پشت و جلوی لباس بپرسد. در مورد بسیاری از لباسها مثل تیشرت و بلوز و … این موضوع مشخص است ولی شلوار ممکن است برای کودک کمی گیج کننده باشد. صبور باشید و برایش توضیح دهید، دکمه ها و زیپ لباس و حتی جیب های طرفین در جلوی لباس و جیب های مربعی در پشت آن قرار دارد. - با در آوردن لباس شروع کنید.
لباس پوشیدن از در آوردن آن به مراتب سخت تر است؛ بنابراین بهتر است آموزش را با درآوردن لباس شروع کنید. وقتی به منزل می رسید از او بخواهید کفشها و کت یا ژاکت را دربیاورد و زمانی که می خواهد دوش بگیرد تشویقش کنید تا شلوار و بعد جورابش را در بیاورد. - در آوردن پیراهن را مرحله به مرحله به کودک نشان دهید
یک راه ساده برای کودکی که می خواهد لباسش را دربیاورد این است که اول آستین لباسش را در بیاورد و بعد لباس را از سرش خارج کند. به کودک یادآور شوید اگر لباس پوشیدن و درآوردن آن را خودش انجام دهد، در زمان صرفه جویی می شود و می توانید اوقات بیشتری در کنار هم بازی کنید یا خودش کارتون ببیند.
اگر زمان کافی برای این موضوع اختصاص بدهید کودکتان کم کم می تواند لباسهای پیچیده تر مثل ژاکتهای زیپ دار و یا کفشهای بندی را به تنهایی بپوشد. ممکن است در مراحل اولیه یادگیری وقت بیشتری صرف کند ولی به هر حال یادتان باشد، او در حال تجربه چیزی است که قبل از این انجام نداده و مطمئن باشید وقتی که برای او می گذارید نتیجه می دهد و به زودی کودک شما قادر خواهد بود در این کار مستقل از شما عمل کند.
