در یادداشت قبلی شاهد یک مقدمه کوتاه و تأثیر رنگ زرد بر زندگی روزمره به خصوص در لباس کودکان بودید. در ادامه به تفصیل در مورد دیگر رنگها خواهیم گفت.
دومین رنگی که در عصب کودک شکل می گیرد، نارنجی است که از به هم آمیختن زرد و قرمز ایجاد می شود. با گرایش به سمت سرخ و زرد پیام هر یک افزایش می یابد. عصب کودک وقتی نارنجی را می سازد که نیاز به فعالیت و حرکت در کودک حس می شود. این رنگ به طور مستقیم زندگی بخش است و اقتدار جسم را می سازد. هر زمان احساس کردید حال خوبی ندارید و یا حتی انرژی لازم برای طول روز و ورزش کردن و دویدن ندارید لباس نارنجی بپوشید یا به کودکان بپوشانید. این رنگ حالتان را خوب می کند. تندرستی پابرجایی ایجاد می کند و حتی باعث می شود کاستی هایی مثل آلزایمر که به دلیل کهولت سن ایجاد می شود کند شود. نارنجی تعاملات اجتماعی ایجاد می کند.
باید بدانیم که رنگها تنها دیداری نیستند و مزه، بو و صدا نیز دارند. به عنوان مثال زرد به هر بویی شدت می بخشد. نارنجی خوشبو و ترش مزه است. سرخ طعم تلخ گرم و پویا دارد، کاملا خوشبو است و هارمونی بویایی ایجاد می کند. این رنگ به عصب کودک شکل می دهد و نزدیکترین و شبیه ترین به موجودیت انسان است. اوج خوش صدایی در رنگ سرخ است. رنگ مراقبت و خودِ درونی انسان و رنگ زبان است. تارهای صوتی آسیب خورده با رنگ قرمز و نارنجی درمان می شود.
آبی مظهر شنیداری است اما بنفش وهم و هراس شنیداری ایجاد می کند. بنفش خوشمزگی ظاهری و بدطعمی پنهان دارد، خوش بویی ظاهری و بوی گند لاشه مرده دارد.
خانواده رنگهای گرم، زرد و نارنجی و سرخ هستند.
بعد از رنگ نارنجی، رنگ سرخ در عصب کودک شکل می گیرد. رنگ سرخ، رنگ خون، نزدیکترین و شبیه ترین به موجودیت انسان است. در تجربه زندگی تاریخی اجتماعی ما از دوران قاجاریه تا اواخر صفویه رنگ سرخ به اشیا نسبت داده شده است. افرادی که در مقابل امام حسین ایستادند و از آن به بعد به عنوان رنگ ستمکاری و خبث طینت و شقاوت شناخته شد و متأسفانه از زندگی اجتماعی کنار زده شد. در صورتی که سرخ، رنگ مراقبت از زندگی و رنگ جان و خود درونی است. رنگی که مورد توجه انسان قرار گرفته است. خاصیت هایی شگرف دارد، سرخ همان طور که گفته شد رنگ زبان است.
بزرگترین و مهم ترین ساخته بشر در دوران زندگی تاریخی، ساخت دستگاه زبان شناختی است. همچنین از رنگ سرخ برای آموزش زبان استفاده می کنند. در کتاب اول دبستان برای یادگیری کلمات جدید از رنگ سرخ استفاده می شود.
وقتی واژه با رنگ قرمز در کتاب نوشته می شود خود به خود در حافظه کودک ثبت می شود. در واقع اگر زمان یادگیری سرخ به تن کودک کنید در یادگیری او موثر خواهد بود. رنگ سرخ رنگ اندیشه و راستی است. رنگ سخنرانان است و دامنه کلمات فرد را گسترش می دهد. سخنور و مجری خوبی می شوید. برای آموزش زبان جدید هم می توانید از این رنگ استفاده کنید. پارچه سرخ پهن کنید و روی آن کتاب بگذارید. این رنگ، ادراک موسیقی است. استفاده از آن میل به راستی را افزایش می دهد و کودک را راستگو می کند.
حال می رسیم به سبز! سبز و سرخ همانند دو چراغ با فروزش یکسان و به شدت، هم قوت هستند. سبز طبیعی ترین رنگ و اوج سادگی است. رنگی روستایی است و از ترکیب دو رنگ اصلی آبی و زرد ایجاد می شود. مجاورت با این رنگ به دلیل حضور نیروی سکوت، فرد را مجبور می کند بانگ قوی تری داشته باشد و با صدای بلندتری سخن بگوید. اهالی شمال به این دلیل بانگ قوی تری دارند. این رنگ درمان آرتریت یا التهاب مفاصل را تسریع می کند.
رنگی ساده است و خلاقیت را کاهش می دهد. نیروی جسم را افزایش می دهد. ساعت فیزیولوژیک رفتاری را بهم می ریزد. مردم سرزمین سبز روزشان را دیرتر شروع می کنند. در نتیجه برای آرامش بیشتر کودکتان می توانید از لباس یا محیط سبز استفاده کنید. این رنگ به بدن فرصت استراحت می دهد و بدن را احیا می کند. خط افق لب دریا نیز همین حس آرامش را متبلور می کند.
سبز علاوه بر اینها تسویه کننده و پاک کننده است. ایده ها را ساده می کند. کسانی که در معرض رنگهای گرم هستند به سرعت ایده می دهند و کار می کنند و به سرعت خسته می شوند. هواداران سبز غرغرو هستند. این رنگ یک هشدار گوارشی است و از خوردن جلوگیری می کند. مراقب باشید که مجاورت پیوسته با این رنگ، مشکلات گوارشی را تشدید می کند. در نتیجه باید مراقب استفاده از آن به خصوص در لباس کودکتان باشید.
در یادداشت بعدی و پایانی این مطلب همراه ما باشید.
