یکی از مهمترین ملاکها و معیارهای سنجش شخصیت و شناخت روح و روان دنیای کودکان است. همیشه وسیله ای برای بیان عقاید و احساسات بوده و راهی برای بیان ارتباط. اولین هویتی است که کودکان تشخیص می دهند. بزرگسالان در موردش بسیار صحبت می کنند و به همین دلیل کودکان ممکن است نام بسیاری از آنها را بدانند. رنگ!
شناخت رنگها یک مهارت مهم است. والدین عموما برای توصیف اشیا از رنگها استفاده می کنند. به عنوان مثال برای آدرس ممکن است بیان شود «سمت راست بعد از درب سبز رنگ» یا نشانه های ترافیکی که جهت آگاهی، رنگی است.
انتخاب رنگ توسط خود کودک به طور نسبی می تواند ناشی از عملکرد و فضای خانواده باشد. با این وجود کودکان سالم به طور کلی گرایش به انتخاب رنگهای گرم دارند. جالب توجه است که مطالعات نشان داده والدین این کودکان بر خلاف فرزندانشان معمولا به رنگهای سرد گرایش داشته و این امر در انتخاب رنگ لباس کودک اختلاف سلیقه ایجاد می کند. به عنوان یک مثال دیگر از اختلاف سلیقه در انتخاب رنگ لباس کودک می توان به این مورد اشاره کرد که هر چند رنگ قرمز در کودکان امکان دارد ایجاد خشم کند اما در والدین احساسی از شادی و سرخوشی ایجاد خواهد کرد. رنگهای گرم در کودکان احساسات وابستگی، علاقه، هیجان و تحرک و تمایل به زندگی را فعال می کند. این رنگها باعث جنب و جوش، فعالیت و الهام بخش روشنی و شادی در زندگی هستند.
از سوی دیگر رنگهای سرد دارای حالتهای انفعالی، سکون، تلقین کننده غم و اندوه است. کودکان بزرگ شده در خانواده های ناامن و دچار تنش عموما گرایش به این رنگها به خصوص در کالیته های تیره دارند. البته شایان ذکر است که در همه موارد استثنا وجود دارد و حتی می توان اینگونه گفت که گاهی آبی با وجود بخش بندی در دسته رنگهای سرد باعث آرامش کودکان می شود اما احساسات غم و اندوه را در والدین بیدار می کند.
رنگ تأثیر بسزایی در سلامت کودکان دارد. رنگهای فضای استراحت، خواب و فضای بازی و آموزش او و نیز لباسهای انتخابی برای این دو لوکیشن باید کاملا متفاوت و با دقت انتخاب شود. برای فضا و لباس خواب و استراحت، بایستی از رنگهای ملایم بهره برد و از انتخاب رنگهای تیره گرم و سرد که موجب ترس و وحشت شبانگاهی در کودکان خواهد شد اجتناب ورزید. در فضای بازی رنگهای تیره، جسور و درخشان انتخاب شود تا حس هیجان را منتقل کند و آلودگی را کمتر نشان دهد.
گاهی اوقات انتخاب رنگ با توجه به جنسیت کودکان صورت می پذیرد. رنگهای رویایی و رمانتیک برای دختران و برای پسران رنگهایی که فضایی پرسایه و شاد را می سازند در اولویت قرار می گیرد. هم چنین سن، سلیقه کودکان را در مورد انتخاب رنگ تغییر می دهد. لذا والدین در هر دوره از زندگی کودک خود متوجه علاقه و گرایش کودک به یک سری رنگها می شوند.
در سنین نوزادی رنگهای روشن جذابند و بالاتر رفتن سن گرایش به رنگهای اصلی را موجب می شود. در پایان فراموش نکنیم که نظرات متفاوتی در حیطه رنگ شناسی به خصوص برای کودکان وجود دارد که ممکن است حتی نقیض هم باشند. تصمیم نهایی را شما به عنوان والدین کودک با توجه به روحیات او و البته کمک از یک مشاور می توانید اتخاذ کنید.
